Chinese Democracy

 
Voor wie het zich afvraagt: mijn nieuwe album “Welkom Thuis” is voor 99,9% af en ik werk nu al een half jaar aan de resterende 0,1%.

Niet door gebrek aan inspiratie of werklust – integendeel -, maar doordat catastrofes in het privé-domein al mijn tijd buiten de geneugten van het vaderschap opeisten. Maar zowel qua opnametijd als qua budgetoverschreidingen zit ik nog steeds ruimschoots onder Chinese Democracy van Guns ‘n’ Roses.

In elk geval qua opnametijd.
Mocht er een god bestaan – wat ik niet denk, maar dat is een ander verhaal – dan probeert hij óf mijn doorzettingsvermogen te testen óf hij wil gewoon dat het album er niet komt. In dat laatste geval zou ik kunnen overwegen de satanische boodschappen, die je hoort wanneer je het album achterstevoren draait, te verwijderen. Maar ik hecht nu eenmaal aan tradities en hoeveel albums met duivelse boodschappen worden er tegenwoordig nou nog helemaal gemaakt?

Dit alles neemt niet weg dat het eind van de produktie wel degelijk dichterbij komt. Komende weken komen Jeanne en Katja de strijkerspartijen inspelen – het glorieuze sluitstuk – en mijn muzikantenhart bloeit bij voorbaat al op.

Wat in het vat zit verzuurt niet, sterker nog; port wordt er alleen maar lekkerder door. “Welkom Thuis” is een héél dure port die precies opengaat op het moment dat je iets groots te vieren hebt. Bijvoorbeeld het verschijnen van “Welkom Thuis”. Bij deze Escher-achtige gedachte laat ik het voor nu.
 
Groets,

Axel
 
 
 

Ook interessant om te lezen:

        »  De Kusjesman
        »  Singer-songwriters zíjn natuurlijk ook heel vervelend…
        »  Water naar de Zee op Radio Waddenzee
        »  Liftolifant
        »  Dit dacht ik vanochtend…